ไม่ไหวแล้ว

สวัสดีค่ะ อายุ 22 ปีค่ะ ตอนนี้กำลังทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย มีอาการคล้ายโรคซึมเศร้ามาประมาณ 7 ปีแล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่มั่นใจ จนมาเริ่มปีนี้ ที่เรื่องแย่ๆเข้ามาเยอะมากไป ทั้งปัญหาที่ทำงาน ครอบครัว คนรอบข้าง

ตามหัวข้อเลยครับ ผมไม่ชอบดูหนัง เพราะมักจะมีปัญหาคืออินเกินไป พอจบแล้วมักจะดิ่งหรือเศร้า บางครั้งถ้าเป็นหนังเก่าแล้วไปเจอว่านักแสดงที่ชอบเสียชีวิต ยิ่งทำให้จิตตกนิดนึง แบบนี้ควรจัดการกับอารมณ์ยังไงคร

รู้สึกเพลียไม่อยากทำอะไรเลยอยากนอนเฉยๆเพราะแค่หายใจยังรู้สึกเหนื่อย รู้สึกเบื่อไม่อยากกินไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นไม่อยากคุยไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้นอยากนอนเฉยๆไม่ต้องรับรู้อะไรไม่อยากรับรู้โรคภายนอก อยากร้อง

คือเพื่อนในกลุ่มเอาเรามาหลอกด่ากันในกลุ่มทั้งๆที่เราอยู่ด้วยแต่เรารู้ว่าพูดถึงเรา เราก็เฉยๆทำเป็นไม่รู้ ลับหลังก็นินทาพอเราเดินกลับมาที่กลุ่มก็เงียบกันเหมือนไม่มีอ่ะไรเกิดขึ้น เราควรทำยังไงดี ไม่รู้จะ

ไม่เข้าใจจริงๆมันทำให้ตัวเองมีความสุขหรอ ถึงได้ทำนิสัยแบบนี้ไม่เลิก นินทาคนเดียวไม่พอด้วยต้องหาแนวร่วม น่าเหนื่อยใจจริงๆ

คือว่าช่วงนี้เราห่างกับเพื่อนในกลุ่มมหาลัยเราค่ะ เนื่องจากเป็นปีสุดท้ายแล้วแล้วก็ไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว เพราะว่าเรารู้สึกเหนื่อยที่ต้องแบกรับชีวิตพวกเขาไว้ในเรื่องการเรียนค่ะ เรื่องอื่นเรายอมรับว่าโอเค

เราชอบคนๆนึงมาหลายปีแล้ว เราเคยทำงานที่เดียวกันต่างคนต่างเคยช่วยเหลือกันมาตลอดเวลาทำงาน เขาดีกับเรามากๆจนทำให้เราชอบเขา แต่วันนึงเขาต้องย้ายไปทำงานที่อื่น เราทักไปบอกว่าชอบเขามานานมากแล้ว เขาตอบเราว

ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้หนูก็ยังอิจฉาครอบครัวอื่นอยู่เลยค่ะ เห็นเขาพูดคุยหยอกล้อกันตามปกติ หนูอิจฉาจังเลยค่ะ ตัวเราที่ไม่กล้าแม้กระทั่งพูดคุยเรื่องส่วนตัวกับครอบครัวได้ เคยพูดไปครั้งนึงว่าเป็นซึมเศร้านะเขา

เราเป็นคนนึงที่ตามหาความรักมาตั้งแต่เด็กๆเราโหยหาความรักมากๆและก็เจอความผิดหวังทุกๆครั้งที่หาอาจจะมีความสุขบ้างแต่ว่าทุกๆครั้งมันจะต้องจบด้วยการที่เลิกคุยหรือผิดหวังกับความรักนั้นเราไม่รู้ว่าเราเป็นอะ